Mưa trôi cả bầu trời nắng, trượt theo những nỗi buồn
Thấm ướt lệ sầu môi đắng vì đánh mất hy vọng
Lần đầu gặp nhau dưới mưa, trái tim rộn ràng bởi ánh nhìn
Tình cảm dầm mưa thấm lâu, anh nào ngờ
Mình hợp nhau đến như vậy thế nhưng không phải là yêu
Và anh muốn hỏi anh rằng “Chúng ta là thế nào?”
Rồi lặng người đến vô tận, trách sao được sự tàn nhẫn
Em trót vô tình thương anh như là anh trai
Chorus:
Đừng lo lắng về anh khi mà anh vẫn còn yêu em
Càng xa lánh, càng trống vắng tim cứ đau và nhớ lắm
Đành phải buông hết tất cả thôi, nụ cười mỉm sau bờ môi
Ấm áp dịu dàng bên em, anh đã bao lần yên giấc
Nhìn trên cao khoảng trời yêu mà anh lỡ dành cho em
Giờ mây đen quyện thành bão, giông tố đang dần kéo đến
Chồi non háo hức đang đợi mưa, rất giống anh ngày xưa
Mưa trôi để lại ngây thơ, trong giấc mơ buốt lạnh.
เราเข้ากันได้ดีมาก เเต่มันไม่ใช่ความรัก (rao khào canh đáy đii mạc tè manh mài chày khwoam rắc)
และฉันอยากถามเธอว่า เราเป็นอะไรกัน( léc chhanh dác thăm thơ vàa rao pên à ray canh)
แล้วเงียบไปจนวันตายโทษ ไม่ได้ความใจร้าย(léo nghiếp pay chhon voăn taii thốos may đai khwoam chhai ráai)
ฉันเผลอใจร้ายรักเหมือนพี่ชายทีดี(chhanh phlơ chhai ráai rắc mươl phée chhài thee đii)
อย่าห่วงใย ฉันเเม้ว่า เธอรู้ฉันยังรัก เธออยู่(dà hwong dai chhảnh mée qoà thơ róo chhảnh dằng rắc thơ dòo)
ยึงห่างเหินยึงเงียบเหงาใจยึงเจ็บยึง คิดถึง(dừng hwoang hền dừng nghiếp ngão chai dừng chệp dừng kiss thửng)
ต้องปล่อยทีง ไปให้หมดเลยผื่นยี้มให้เธอสุบใจ(tóong ploy thỉng pay hay mộch lơi phưng dím hay thơ sụp chai)
เคยหลับข้างไหน่อบอุ่น เต็ม ด้วย ความรักของเธอ(khơi lắp kháng nay ọp ùn têm đuôi khwoam rắc khỏng thơ )
ดูท้องฟ้าแห่งความรักที่ฉันเผลอให้เธอแล้ว(đùu thóong phá hèeng khwoam rắc thee chhảnh phlor háy thơ léo)
ตอนนี้ท้องฟ้าเหมือนมีพายุกำลังจะมา(tón ní thóong phá mươl phaa dụk căm lăng chặc ma)
ดอกไม้กำลังคอยรอฝน เหมือนฉันมือก่อนนี(đóoc may căm lăng khoi ror phủn mươl chhảnh mmư còl nii)
ฝนหยุดเหลือแต่ ความใส ในความฝันหนาวสัน(phủn h’dụt h’lư tèe khwoam sải nải khwoam phẳn h’náo sảnh)
และฉันอยากถามเธอว่า เราเป็นอะไรกัน( léc chhanh dác thăm thơ vàa rao pên à ray canh)
แล้วเงียบไปจนวันตายโทษ ไม่ได้ความใจร้าย(léo nghiếp pay chhon voăn taii thốos may đai khwoam chhai ráai)
ฉันเผลอใจร้ายรักเหมือนพี่ชายทีดี(chhanh phlơ chhai ráai rắc mươl phée chhài thee đii)
อย่าห่วงใย ฉันเเม้ว่า เธอรู้ฉันยังรัก เธออยู่(dà hwong dai chhảnh mée qoà thơ róo chhảnh dằng rắc thơ dòo)
ยึงห่างเหินยึงเงียบเหงาใจยึงเจ็บยึง คิดถึง(dừng hwoang hền dừng nghiếp ngão chai dừng chệp dừng kiss thửng)
ต้องปล่อยทีง ไปให้หมดเลยผื่นยี้มให้เธอสุบใจ(tóong ploy thỉng pay hay mộch lơi phưng dím hay thơ sụp chai)
เคยหลับข้างไหน่อบอุ่น เต็ม ด้วย ความรักของเธอ(khơi lắp kháng nay ọp ùn têm đuôi khwoam rắc khỏng thơ )
ดูท้องฟ้าแห่งความรักที่ฉันเผลอให้เธอแล้ว(đùu thóong phá hèeng khwoam rắc thee chhảnh phlor háy thơ léo)
ตอนนี้ท้องฟ้าเหมือนมีพายุกำลังจะมา(tón ní thóong phá mươl phaa dụk căm lăng chặc ma)
ดอกไม้กำลังคอยรอฝน เหมือนฉันมือก่อนนี(đóoc may căm lăng khoi ror phủn mươl chhảnh mmư còl nii)
ฝนหยุดเหลือแต่ ความใส ในความฝันหนาวสัน(phủn h’dụt h’lư tèe khwoam sải nải khwoam phẳn h’náo sảnh)
